Η συνταγή του ΔΝΤ προβλέπει και τη χρεοκοπία των πολιτικών κομμάτων; Tι συνέβη το 2001 στην Τουρκία.

    MANΩΛΗΣ  ΚΩΣΤΙΔΗΣ

Βίοι παράλληλοι με χρονική καθυστέρηση δεκαετίας; Αναφέρομαι στην Ελλάδα και την Τουρκία και  θα εξηγήσω παρακάτω.

  Το 2001 η Τουρκία κλονίζονταν με την οικονομική κρίση. Τα διατραπεζικά επιτόκια είχαν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ μέχρι και 3000%, χρεοκοπούσαν τράπεζες, είχε σταματήσει η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, οι οποίες απέλυαν μέσα σε μια νύχτα χιλιάδες εργαζόμενους, ή χρεοκοπούσαν.

  Πρωθυπουργός της Τουρκίας ήταν ο Μπουλέντ Ετζεβίτ που ηγούνταν κυβερνητικού συνασπισμού με τρία κόμματα παραδοσιακά κόμματα. Του Κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς ( DSP), του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος ( CHP) και του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP).

  H τουρκική κυβέρνηση βλέποντας το αδιέξοδο στην οικονομία κάλεσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔNT). Η κλασσική συνταγή του ΔΝΤ, προέβλεπε ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις σε δημόσιες επιχειρήσεις, κλείσιμο ιδιωτικών επιχειρήσεων που είχαν λάβει παράνομες χρηματοδοτήσεις,  αλλαγή στους νόμους όλου του κράτους, διευκολύνσεις για ξένες επενδύσεις κτλ.

 Η κυβέρνηση Ετζεβίτ ξεκίνησε την εφαρμογή του προγράμματος. Όμως το ΔΝΤ φρόντισε να στείλει τον δικό της άνθρωπο τον διακεκριμένο τούρκο οικονομολόγο Κεμάλ Ντερβίς που τότε εργάζονταν στο ΔΝΤ . Ο ίδιος ανέλαβε υπουργός Οικονομικών με αυξημένες αρμοδιότητες. Έτσι ο Ντερβίς ξεκίνησε την εφαρμογή της «συνταγής του ΔΝΤ» με «τη συναίνεση και των τριών κομμάτων».

 Ο Ντερβίς έκοψε τις σχέσεις των πολιτικών κομμάτων με τις κρατικές τράπεζες και τις δημόσιες επιχειρήσεις.

  Τον Μάϊο του 2011 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ίδρυσε το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.

  Το πρόγραμμα εφαρμόζονταν και η λαϊκή βούληση επιθυμούσε εκλογές. Τα υπόλοιπα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα όπως το Κόμμα Μητέρας Πατρίδας (ΑΝΑP) το οποίο είχε ιδρύσει ο Τουργούτ Οζάλ, και το Κόμμα του Ορθού Δρόμου ( DYP) του Σουλειμάν Ντεμιρέλ δεν μπορούσαν να αντιπολιτευτούν αποτελεσματικά και να δώσουν λύσεις.

  Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2001 προς έκπληξη όλων τις κέρδισε το ΑΚP του  Eρντογάν με 34% και το μόνο πολιτικό Κόμμα αντιπολίτευσης που εξέλεξε βουλευτές ήταν το CHP. Όλα τα υπόλοιπα κόμματα έμειναν εκτός Βουλής. Ο κόσμος τιμώρησε την αναποτελεσματικότητα τους. Ψήφισαν Ερτογάν, ένα νέο πρόσωπο, πετυχημένο δήμαρχο της Κων/πολης, ο οποίος αν και συμμετείχε σε φιλο-ισλαμικά κόμματα , έδειχνε πως μπορεί να φέρει κάτι νέο.

  Τα παραδοσιακά κόμματα με ρίζες 50-60 ετών εξαφανίστηκαν και δεν επανήλθαν.

  Η συνταγή του ΔΝΤ πέτυχε. Η άφιξη του Ντερβίς έδειξε στους πολίτες πως υπάρχουν πιο αποτελεσματικές λύσεις από τεχνοκράτες και νέους πολιτικούς.

 Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;

  Aν το σενάριο  της η άφιξης του Παναγιώτη Ρουμελιώτη γίνει πραγματικότητα τότε η «τουρκική συνταγή του ΔΝΤ» εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Και το ερώτημα θα είναι αν θα έχει τα ίδια αποτελέσματα και για τα πολιτικά κόμματα της χώρας μας..