Στην επταετία 1967 – 1974 όταν, δηλαδή, την τύχη του Εθνους και ενός εκάστου πολίτου είχαν αναλάβει οι Στρατιωτικοί. Και κυρίως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, απέθανε ασθενής, φτωχός και καταφρονημένος στο Λαϊκό Νοσοκομείο.Το γιατί ο κάθε πολιτικός δεν αναφέρεται στην περίοδο αυτή – την περίφημη «επάρατο» - ας το αντικρύσουμε λοιπόν, ευθέως, χωρίς να κάνει η ματιά μας «κοιλιά». Χωρίς φόβο και πάθος.
Λοιπόν!.. Δεν αναφέρεται ΟΥΔΕΙΣ πολιτικός στα.....
χρόνια εκείνα διότι:
α) η Ελλάς εγνώρισε ανάπτυξι που ΠΟΤΕ δεν είχε φαντασθεί, προηγουμένως ή επομένως ΟΥΔΕΙΣ!…
β) Η ηγεσία του Έθνους κατά την διάρκεια της Επταετίας παρέδωσε την χώρα στην «Μεταπολίτευση» χωρίς να χρωστάει ούτε μια δεκάρα στον κάθε ξένο τοκογλύφο, στον κάθε κερατά Εβραιομασόνο λωποδύτη.
γ) Η Ανεργία ήταν κάτι το άγνωστο στην Ελληνική Κοινωνία.
δ) Η Δικτατορία χάρισε τα δάνεια των εξαθλιωμένων αγροτών μας, τους έφτιαξε δρόμους, (εκεί που μέχρι τότε κολυμπούσαν στην λάσπη) και τους πρόσφερε σχεδόν δωρεάν αγροτικά μηχανήματα και στρέματα γης να καλλιεργουν,
ε) αγόρασε για την ασφάλεια του Εθνους αεροπλάνα και υποβρύχια ΤΟΙΣ ΜΕΤΡΗΤΟΙΣ,
στ) κατασκεύασε Νοσοκομεία,
ζ) προσέφερε 150.000 σπίτια σε Δημοσίους Υπαλλήλους με δάνεια που είχαν ελάχιστο τόκο και ΚΥΡΙΩΣ χωρίς «μίζες».
η) μεγαλες υγειής ελληνικες βιομηχανιες και εργοστασια δουλευαν ρολόι επι Χουντας με εκατομμυρια εσοδα για το κρατος και θεσεις εργασιας για τους ελληνες πολιτες: Ιζολα, Πίτσος, ΕΛΙΝΤΑ, Πειραική-Πατραική, Χρωπει, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΛΚΟ, Μινιόν, Εσκιμο, AΙΓΑΙΟΝ, Κοντογούρη, Pirelli, ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΕΣ (ΒΕΤΛΑΝΣ ΝΑΟΥΣΑ, ΕΤΜΑ, ΛΑΝΑΡΑ, ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ, ΤΡΙΑ ΑΛΦΑ κ.τ.λ.) ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ (ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ, ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ κ.τ.λ.), ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, ΕΒΟ (Ελληνική βιομηχανία Όπλων, ΕΛΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων), βιομηχανίες λιπασμάτων, ζάχαρης, κονσερβοποιίας, καπνοβιομηχανίες (ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ, ΚΕΡΑΝΗΣ κ.τ.λ.), τσιμεντοβιομηχανίες (ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΧΑΛΥΨ κ.λ.π.), βιομηχανίες χάρτου (ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, SOFTEX κτλ), Εταιρίες εξαγωγής μεταλλευμάτων του ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗΣ κ.λ.π.) για να ερθει μετα η "Δημοκρατια" του Ανδρεα Παπανδρεου και των υπολοίπων να τις κλεισουν μέσα σε μια νύχτα όλες αυτες τις τεράστιες ελληνικες βιομηχανίες-εργοστάσια-εταιρίες.
θ) το 1973 πήγε να βγάλει από τη μέση τους Αμερικάνους απο τον Ελληνικό ορυκτό πλούτο και οι Αμερικάνοι τον ανατρέψαν βαζοντας τον Ιωαννιδη και μετα έστησαν το πολυτεχνείο... Πήγε να αντικαταστήσει το δολάριο με την Ελληνική δραχμή για τις αγοροπωλησίες πετρελαίου από τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Αν το πετύχενε θα ήμασταν η ποιο πλούσια χώρα της Ευρωπης και οχι μονο.
Και άλλα πολλά..., ενώ πρωτίστως υπήρχε απόλυτη ησυχία σε ό,τι αφορά το φαινόμενο της λαθρομεταναστεύσεως και της εγκληματικότητος που σήμερα οργιάζει. Κοιμόμασταν «με ανοικτές τις πόρτες» στην κυριολεξία.
Αυτή ήταν η πολιτεία της …«επαράτου» Επταετίας. Του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των συνεργατών του. Και να σκεφθεί κανείς ότι ήσαν Στρατιωτικοί! Τουτέστιν μεθερμηνευόμενον δεν εγνώριζαν και πολλά – πολλά περί Οικονομίας. Απλά, πολύ απλά ήσαν Πατριώτες και έντιμοι Ελληνες. Και επέτυχαν ΠΛΗΡΩΣ παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα, τότε, είχαν επιβάλλει «εμπάργκο» πλείστες όσες χώρες, καθώς τα πολιτικά «μας» αρχοντόπουλα εφρόντιζαν για την δυσφήμιση της Πατρίδας τους δεόντως και αρκούντως.
Αυτά ήταν, τότε, τα έργα και ημέρες της «Χούντας» που παρέδωσε στους κυρίους της «Μεταπολίτευσης» ένα κράτος υγιές που δούλευε σαν ρολόι!… Για να το μεταβάλλουν, στην συνέχεια, αυτοί οι κύριοι στο καταχρεωμένο, ανυπόληπτο τερατούργημα που βλέπουμε, με οργή και θλίψη, όλοι σήμερα.
Αραγε έχει το κουράγιο κάποιος από τους αναρρίθμητους αναλυτάδες να τα πει αυτά σήμερα στον Ελληνικό Λαό; Ασφαλώς όχι!…
Πλην όμως, όλο και περισσότεροι πολίτες σιγοψιθυρίζουν: Πού είσαι Παπαδόπουλε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου