Είσαι και τι δεν είσαι, όσο και να προσπαθώ Θα είναι λίγο ότι και αν πω πως είσαι... Είσαι και τι δεν είσαι, όσες λέξεις και να βρώ Δεν θα έχουν ορισμό τι είσαι, τα πάντα είσαι...
Είσαι συνέχεια στο πλευρό μου Είσαι ταξίδι τελικός προορισμός μου Αχ παρελθόν μου και συ παρόν μου... Αδυναμία που λυγίζει το δυνατό εγωισμό μου Είσαι εσύ μόνο εσύ τέλος μου και αρχή...
Ονειρο ήσουνα μα χάθηκες
Ποτέ δε νοιάστηκες πως νοιώθω εγώ
Άδειασαν ξαφνικά τα βράδια μου
Δεν έχω τίποτα να ονειρευτώ.
Τόση μοναξιά δεν αντέχω πια μακριά σου πως να ζώ
θέλω να σε δώ μόνο να σου πω πως για μένα είσαι 'δώ
Δεν έχεις φύγει είναι τόσες εικόνες που σε θυμίζουν
Και στιγμές που το ξέρω πως δεν γυρίζουν.
Σε αγαπώ Άγγελέ μου μια ζωή θα σ' αγαπώ ... και στο ορκίζομαι ποτέ μου ότι δε θα σ' αρνηθώ. Ότι έχω εγώ για 'σένα να μην φύγεις από 'μένα να μην φύγεις από μένα πάντοτε να μ' αγαπάς.
Η ζωή που χάνω φταίει που μπροστά μου καταρρέει ό, τι νέο πάω να ονειρευτώ αυτό μου φταίει που δεν ήμασταν γενναίοι και αυτό που μας συνδέει το εγκαταλείψαμε κι οι δυο αυτό μου φταίει..
Ε! όταν το ανοίξεις θα 'χεις αναφορές
Και ό,τι σου 'στειλα να ξέρεις άλλες χίλιες φορές
Δεν αντέχω, δεν αντέχω
Όταν απαντήσεις θέλω να το σκεφτείς
Σε μένα που αγάπησες τι πρέπει να πεις
Που δε σ' έχω, που δε σ' έχω
Άσε με να ζήσω, δε ζητάω πολλά
Δίπλα σου να είμαι για να νοιώθω καλά
Τι ζητάω; Τι ζητάω;
Μια στιγμή στο χρόνο έλα, γίνε το φως
Στο 'χω ξαναπεί εγώ: κανείς, κανενός
Πως δεν είναι, πως δεν είναι!
Έλα!
Δίνοντας λύσεις στα μεγάλα μας προβλήματα Μα για φαντάσου όλα τα ρούχα μου Να λείπουν απ' τα σχοινιά σου... Μα για φαντάσου.. Διπλό κρεβάτι που 'χει μόνο τη μεριά σου...
Δώδεκα και ένα να'μασταν απόψε αγκαλιά τέτοιες νύχτες πάντα σου'λεγα εγώ χρόνια πολλά δώδεκα και ένα τόσο αργά Δώδεκα και ένα να'χα των χειλιών σου την αφή του ζεστού κορμιού σου να'νιωθα ξανά την επαφή δώδεκα και ένα μια στιγμή...